Umutsuz ve üzgünüm / Feyzi Hepşenkal

 

Mustafa Sönmez’in dediğini okuyorum:

 

·         Şehir Hastanelerini işleten firmalara (yarısı Rönesans) 8 ayda5.2 milyar ödendi. Bu bilginin kaynağı, karartılıyor. Belki Eylül’ü de öğrenirsiniz. Sonrası AKP gibi karanlık.

 

Çağın adı, bilgi çağı.

Bilgi yoksa, ne sen kalırsın, ne ben, ne de memleket!

 

* * *

 

Emre Özpeynirci’nin yazdığını okuyorum:

 

·         TOGG'un yerli otomobilin bataryası için Çinli Farasis'i seçmesiyle birlikte son durum şöyle;

-      Elektrikli motor: Alman Bosch

-      Batarya: Çinli Farasis

-      Araç entegrasyonu (aktarma organları) : Alman EDAG

-      Şasi sistemleri: İngiliz Mira

-      Tasarım: İtalyan Pininfarina

 

Ne kaldı bize?

4 tekerlek ile 1 direksiyon.

“Yerli ve milli” otomobil ile hayırlı yolculuklar herkese!

Laf cambazlığı yapmak yerine, şöyle bir şey üretseydik keşke.

16 km hıza çıkan, 7 km menzili olan, Avrupa’da satış fiyatı 1.750 Euro olarak hesaplanan, Nisan’dan beri Japonya’da satılan ve en önemlisi her cebe sığan bir şey!

 

* * *

 

Aslında gözüm cinsel taciz davalarının görüldüğü, New York Ağır Ceza Mahkemesi’nin bahçesinde.

“Kadına karşı şiddete” şiddetle karşı çıkan toplumsal hareketin sembolü olarak, (orijinalinde tam tersine Medusa’nın kafası kesilmiş) olsa da, Perseus'un kafasını koparan Medusa heykelinde.

Benzerini biz de dikmeliyiz bir yere.

Laf işte.

Ne böyle bir heykel dikecek yer var, ne de öyle bir yürek var kimsede!

 

* * *

 

Umutsuzum.

Üzgünüm.

Demiş ya Dostoyevski:

·         “Hiç insan öldürmediği halde bir katilden daha cani insanlar gördüm, umudumuzu öldürenleri gördüm.”

 

Açıklaması yarınki yazıda!