Feyzi Hepşenkal

  Mimar Hasan Topal, bir kez daha açık açık ifade ediyor: ·          Kültürpark ''Tarihi Sit Alanı ve Doğal Sit Alanı'' olarak tescilli olan bir kültür varlığıdır ve bir kent parkıdır. ·          Öncelikle “KORUMA PLANI” yapılması gereken bir kentsel mirastır. ·          Bir imar parseli değildir. İlgili ilgisiz, aklınıza gelen her işlevi önerebileceğiniz bir alan hiç değildir.   Hal böyleyken, Kültürpark’ı var olan yapılardan temizlemek gerekirken, adı ve gerekçesi ne olursa olsun yenilerini yapmaya kalkışmak (doğru sözcüğü kullanmak için zorlanıyorum, zira içimden altında ezilecekleri sıfatlar yazmak geliyor, neyse şimdilik en hafifinden) yanlıştır. Eğer bu yanlışta ısrar eden olursa, yine en hafif deyişle, pişman olur!

Sahipsiz hayvanlar da, tarihi eserler de sonuna kadar korumaya değer. #4EkimHayvanlarıKorumaGünü anısına: Hayvan Hakları Federasyonu (HAYTAP) tarafından düzenlenen, "2020   Sahipsiz Hayvanlar ve Tarih” Fotoğraf Yarışması'nda ödül kazanan eserler.

  Bizim gökdelenseverler beton kafesler örerken tepemizde, başka yerlerde, çok başka şeyler yapılıyor. Konut tasarımında yeni arayışlar, insanı yalnızlıktan, durağanlıktan kurtarmak; onlara daha mutlu ve sağlıklı bir hayat kurmak üzerinde yoğunlaşıyor. Kurtulmalıyız, kurtarılmayız gerçekten; bazen de kendi tercihimizle mahkum olduğumuz esaretten. İçerisi teknolojinin en ileri ürünleri ile döşenmiş olsa dahi, neticede dört duvar arasına sıkışıp, kalmak kaderimiz olmamalı. Nefes almalıyız. Huzur bulmalıyız. Özgür olmalıyız.   * * *   Hele de yaşı ilerledikçe insanın, yalnızlık çok fena. Bir dost istemez mi can, yanı başında? İki lafın belini kırmaya, küçük adımlarla da olsa çiçekler arasında dolaşmaya ihtiyaç duymaz mı? Laf işte… Duymaz mı hiç! Soru şu: Çare ne?   * * *   İngiliz Hükümeti “Home of 2030” adlı mimari tasarım yarışması ile işte o soruya çare arıyor. Bugünün ve gelecek nesillerin yaşam alanlarında, tasarımın “sağlıklı ve bağımsız

  Halaylar çekiliyorsa düğünlerde, nişanlarda… Askere gidenler, önce omuzlara alınıp, sonra havaya atılıyorsa… Karantinada olanlar, kapıyı tutsanız, bacadan kaçıyorsa… Mitingvari toplantılar düzenleniyor ve toplanan kalabalığın üzerine çay paketleri yağıyorsa… Maskeyi boynuna veya koluna takma tenezzülünü dahi göstermeyenler mebzul miktarda caddelerde, sokaklarda dolaşıyorsa… Bunun iki temel nedeni var. Memleketi yönetenler gereken dirayet, basiret ve cesareti göstermedi, gösteremiyor; bu bir. Ve ikincisi, gerçekler saklandığı ve saklanmaya devam ettiği için, çok kişi yaşanan tehlikenin farkına varmadı, varamıyor. Siz istediğiniz kadar “rakam ve kelime oyunlarıyla” günü geçiştirmeye çalışın sayın bakan. Bir yerde, bir delik açılır, saklanmak istenenler dışarı sızıverir bir anda.   * * *   Nitekim Ankara Milletvekili Murat Emir geçen gün, belgesini de ortaya koyup “vakaların açıklanandan 20 kat fazla” olduğunu söyleyince, sayın bakan ne desin? Diye diye “

  Hazine ve Maliye Bakanı Berat Albayrak “Döviz kuru benim için önemli değil, oraya hiç bakmıyorum” dedi. Merkez Bankası eski Başkanı Osman Durmuş cevap verdi: “Bakmaz/ bakamaz. Sene başında 2020 için tahmin edilen TL bazlı milli gelir 4.453 milyar, $ bazlı 702 milyar. Buradan hesaplanan ortalama kur 6.48. An itibariyle 6.70, daha 3 ay var. Böyle giderse yılsonu milli gelir $ 700 milyarın altına düşecek.” Ben de böyle kocaman rakamlara bakmıyorum. Gözüm, market raflarında. 1 litre süt ne kadar oldu? 1 kilo peynir kaç lira? 1 paket tuzun fiyatından haberi olan var mı? Ya soğan? Of. Burnuma kötü kokular geliyor. Yok, soğan değil. O zaten kokar. Tuz kokuyor tuz!   * * *   Ne varsa memlekette, ne satılıyor, ne üretiliyorsa; hepsi döviz kuruna az veya çok bağımlıdır. Hele bazıları, göbekten bağlıdır. Bilgisayarım çöktü. Yenisini almam şart. İyi de nasıl? “Döviz kuru benim için önemli değil” diyebilir miyim? Dersem, ne derler bana? Cahil, c

  Time Dergisi bu yıl da “en etkili 100 kişi” listesini bölüm bölüm açıkladı. İlk bölümde “öncüler” var. Sonra sanatçılar, liderler, “titan” ve “ikon” başlıklarıyla anılan yetenekli insanlar geliyor. Benim için en önemlisi, yol açanlar, yol gösterenler; yani öncüler. Time’ın listesindeki isimlerin “kim olduğuna” bakarken, içim buruk. Ne çok isterdim, bizden de birileri olsun aralarında.   ·          ABD’li Sivil Haklar lideri Al Sharpton, Ibram X. Kendi’yi “Irkçılığın ve bağnazlığın izlerini silmek için hepimizin atabileceği somut ve eyleme geçirilebilir adımlar ve öneriler sunan” biri olarak tanıtıyor. ·          Efsanevi Kareem Abdul-Jabbar ise bir başka öncü, NBA yıldızı Giannis Antetokounmpo hakkında şöyle diyor: “Her nesil, hepimizin sahip olmasını dilediğimiz nitelikleri bünyesinde barındıran bir sporcu bulur: Adanmışlık, odaklanma, olağanüstü atletizm ve baskı altında zarafet. Giannis'in sahip olduğu NBA rekorlarını genişleteceğinden hiç şüphem yok.” ·

  Eğer hanlarınız hamamlarınız, dededen, babadan kalma milyonlarınız yoksa… Eğer yıllar içinde büyümüş, çarkını yağlamakta zorlanmadığınız kurulu bir düzeniniz bulunmuyorsa… Eğer sermayenize bir gecede takla attıracak gelişmeleri önceden haber veren kudretli ortaklar size “yürü ya kulum” demiyorsa… Eğer vicdanınız paranın nereden geldiğini gördüğünde sızlamıyorsa… Yani büyük çoğunluktan biriyseniz eğer… Direksiyonuna keyifle oturulan, gıcır gıcır, pırıl pırıl, her yerinde başka bir marifet olan bir otomobil sahibi olmak; hiç bu kadar “hayal” olmamıştı. Ha. Öyle bir aracın direksiyonunda veya arka koltuğunda oturabilmek için, fiyakalı bir makam da, elbette işe yarar ve nitekim yarıyor. Devlet kurumları, yerel yönetimler şakkadanak 300-500 milyon lira vermek yerine, o parayı daha küçük parçalara bölerek; tabir caizse “çaktırmadan” minareye kılıf hazırlıyor. Misal, Samsun Üniversitesi Rektörü olmuşsanız, 33 aylığına 379 bin 500 lira ödeyerek; “ayağınızı yerden kesece