Pusudaki tehlike 2 / Feyzi Hepşenkal

 

 

Johns Hopkins Üniversitesi’nde yapılan araştırmanın sonuçları, belki COVİD-19’dan büyük bir tehlikenin pusuda olduğunu yansıtıyor.

 

ABD’de Covid-19’a yakalanma korkusundan;

Rutin muayeneler yüzde 50,

Tansiyon takibi yüzde 50,

Kolesterol takibi yüzde 37,

İlaç takibi yüzde 26, azalmış.

 

“Pusudaki tehlike” sözcükleri bir çağrışım yaratabilir sizde.

“Buna benzer bir şey yazmıştın” diyebilirsiniz muhtemelen.

Doğru.

Yazmıştım, 19 Ağustos 2020 tarihinde.

“Geçtiğimiz Mart ayından beri, yani 5 aydır kronik hastalıklarıyla boğuşan insanların büyük bölümü tetkik ve kontrollerini doğru düzgün yaptırmıyor, yaptıramıyor” demiş ve eklemiştim:

“Sinsice ilerleyen hastalıklarından habersiz kim bilir kaç kişi, normal koşullarda çok önceden teşhis edilebilecek dertlerin başlarına ne iş çıkaracağını henüz bilmiyor.”

 

* * *

 

 

Başlık ise aynen öyleydi zaten; pusudaki tehlike.

İki ay sonra diyebilirim ki:

Tehlike giderek büyüyor.

Çünkü insanlar en basit ama çok önemli sağlık kontrollerini, muayenelerini, tahlillerini, tetkiklerini yaptırmayı sürekli erteliyor.

Çünkü insanlar korkuyor.

 

* * *

 

“Ya bir şeyim yoksa, boşuna gitmişsem…

Ya gittiğim yerde COVİD’e yakalanırsam…

Al başına belayı!”

 

* * *

 

Gidiş iyi değil.

Nereye kadar kaçacağız?

“Erken teşhis” şansını kaçıranlar da, birer “COVİD kurbanı” olmayacak mı sonuçta?

 

* * *

 

Çare var mutlaka.

Boş lafı bırakıp, somut çözüm ortaya koymak; bir çare.

Belirlenen sağlık merkezlerinde hijyen koşullarını yüzde yüz sağlamak, tetkik/tahlil taleplerini randevu ile karşılamak, bir çare.

Çare bulunur istenirse.

Mesele…

Çareyi bulup, uygulayacak irade!

Soru şu o zaman:

Var mı böyle bir irade?