Feyzi Hepşenkal

    “Fuar” denince, akla önce İzmir Enternasyonal Fuarı (İEF) gelirdi bir zamanlar. Ve o zamanlar, 1940’lı yıllardan 1980’li yıllara kadar en az “40 yıllık bir dönem” demekti. İEF, fuarcılık jargonunda “genel ticaret fuarı” kategorisine girerdi. Bir bakıma “içinde her şey olan fuar” yani… Gerçekten de öyleydi. Ne ararsan bulunurdu geçmiş zaman İzmir Fuarı’nda. Hem ciddi ciddi “ithalat-ihracat” yapılır, hem “tost-şıra” satılırdı.   * * *   Bir bakıma, günümüz EXPO’larının küçük bir yansımasıydı İEF aynı zamanda. Sözünü ettiğim yıllar, tam da “soğuk savaş” dönemine denk geliyordu çünkü. O yüzdendir ki ülkeler, her ortamda; en güçlü, en büyük, en zengin, en gelişmiş olduklarını kanıtlamak için yarışır, kapışırdı. Yine o yüzdedir ki, İEF’teki pavyonlar çoğunlukla; ülkelerin adıyla anılırdı. Her ülke, her yıl adını taşıyan pavyonda tezgahını açar, geçen bir senede geliştirdikleri marifetlerini sergilerdi. Aya ayak basan astronotlardan, Dünya Kupası’nın kralı Pele