O güzel insanlar… / Feyzi Hepşenkal
Hayatsa
veya ölümse söz konusu olan, insandır aslolan.
Felaketler
yaşandığında durum değişir, dünya tersine dönmeye başlar.
İnsanlar
birer rakam oluverir o zaman.
Depremde
öyledir, savaşta öyledir…
Bugün
de öyle.
Sadece
rakamlar var.
“Dünyada
165,759 kişi öldü koronadan.
Türkiye’de
86,306 vaka belirlendi şu ana kadar.”
Hepsi
bu kadar.
Oysa
her rakam, bir insan.
Hepsinin
ailesi, sevdikleri, apayrı hikayesi var.
Ateşin
düştüğü yerde yüreği yananların dışında kim tanıyor, kim biliyor onları;
tesadüfen yazılıp çizilmediyse ya da az çok şöhretli değilse…
Denir
ya; vay gidene.
İnsana
yakışır bir uğurlama yapılamadan ve acele ile ve hatta biraz da telaşla,
toprağa girmek varmış onların kaderinde.
* * *
Diğer
yanda hayat için, insan için, insanı yaşatmak için mücadele edenler var ki,
onların da çoğu tanınmıyor, bilinmiyor.
Hele
can derdinde yatanların puslu bakışlarında, mavi beyaz yeşil giysiler içinde,
yüzü gözü görünmeyen birer hayal onlar ve kimi için ise belki hayalet.
Mümkün
olsa da, kendi hayatlarını, başka hayatları kurtarmaya adayan o fedakâr, o
cesur insanların yüzü görünebilse.
İsrail’de
bu dediğim bir şekilde olmuş, yapılmış.
Tel
Aviv’deki bir hastanenin çalışanları, fotoğraflarını önlüklerinin üzerine
yapıştırmış.
Ne
güzel olmuş, ne iyi yapılmış.
Darısı
başımıza inşallah.
Yorumlar
Yorum Gönder