Cumhurbaşkanı’na yüzde 92 oy / Feyzi Hepşenkal

İzlanda’yı ciddiye almayanlar olabilir.

“Alt tarafı 365 bin kişinin yaşadığı bir yer” diyenler çıkabilir.

Kahkaha bile atabilirler “Yıllık ihracatı 12, ithalatı 11 milyar dolarmış, o da para mı?” diye.

Fakat bölüp çarpınca rakamları, İzlanda’da milli gelirin kişi başına 56 bin dolardan fazla olduğu gerçeği ortaya çıkar ki; bu da gülenleri fena çarpar!

Aslında bakarsanız rakamlar, en başta kendilerinin umurunda değil.

İzlanda Başbakanı Katrin Jakobsdottir “ekonomik büyüme odaklı politikaların yerini, aile dostu, çevre odaklı politikaların alması gerektiğini” söylemişti bir süre önce.

“Gayri safi milli hasıla, yaşamı değerli kılan şeyler dışarıda bırakılarak hesaplanır.”

Jakobsdóttir, ABD eski başkanı Kennedy'nin 50 yıl önceki bu sözlerini hatırlatarak,  “tüm eksiklerine karşın büyüme rakamları, ekonomik başarının temel öğesi olarak değerlendiriliyor. Bizim, İskoçya'nın ve Yeni Zelanda'nın savunduğu mutluluk ekonomisi modeli ise BM Sürdürülebilir Kalkınma hedefleri çerçevesinde, bugünün ve gelecek nesillerin mutluluğunu amaçlıyor” demişti.

Gerçekten de dünyanın en mutlu insanları, İzlanda’da yaşıyor bugün.

* * *

İzlanda’nın ekilebilir toprağı yok, ormanları yok, ordusu da yok fakat volkanları var, yanardağları var, buzulları var.

Şirin şeyler de çok.

En başta, Kuzey Işıkları.

Sonra kısa boylu İzlanda atları.

Ve en güzeli, sadece bu ülkede yaşayan Puffin’ler…

Mutlu insanların siyasi kadroları da bir başka oluyor haliyle.

Başbakan Katrín Jakobsdóttir’i gördünüz.

Genç ve başarılı bir kadın.

Cumhurbaşkanı Guðni Th. Jóhannesson da bence dikkate değer biri.

1968 doğumlu bir tarih profesörü olan Jóhannesson, ilk kez 2016 yılında yüzde 39 oyla seçilmişti.

Geçen hafta sonu İzlanda halkı, yeni seçim için sandığı gitti.

Ne mi oldu?

Gudni Johannesson oyların yüzde 92'sini alarak ikinci kez Cumhurbaşkanı seçildi, rakibi popülist sağcı Gudmundur Franklin Jonsson ise yüzde 8 ile yetindi.

* * *

Bu öyle bir seçimdi ki, “tam demokrasi” içinde gerçekleşti.

Baskıdan, zorbalıktan, tehditten, rüşvetten eser olmayan bir ortamda; halkın özgür iradesiyle oyunu kullandığı bir seçim.

Nasıl oldu da yüzde 92 oy çıktı sandıktan?

Yazılanlara baktığımda, insanların onu “kendilerinden biri” olarak görmesi ve elbette başarılı bulmaları; çıkan sonucun iki temel nedeniydi.

Onun için severek, isteyerek, gönülden oy verdiler.

Ne mutlu Gundi Jóhannesson’a…

Ne mutlu, İzlanda’nın mutlu insanlarına.

a3haber