Baksak bile görmüyoruz / Feyzi Hepşenkal
Telaş
içinde geçiyor günler.
İşe
yetişmek için koşturuyoruz.
Eve
dönmek için de…
Çocuklar,
gençler okul yolunda.
Çarşı,
pazar derdindeki kadınlar; attıkları her adımda tencerenin nasıl kaynayacağını
hesaplıyor.
Bakmıyoruz
yaşadığımız şehirlere.
Baksak
bile öylesine bakıyor, görmüyoruz!
* * *
Kent
merkezleri birbiri içine girmiş.
Yüksek
binalar, daha yüksek binalar…
Göğü
delenlerin tepesini zaten göz görmüyor.
* * *
Başımız
önde hep.
Daha
doğrusu yerde.
Moraller
bozuk.
Gelecek
kaygısı yüreklerde!
* * *
Belediyeler,
yaşadığımız şehirler hakkında kararlar alıyor peş peşe.
Hangisi
doğru, hangisi yanlış?
Bilen
yok.
Varsa
da az.
Hesap
soran daha da az.
Hesap
veren ise gerçekten hiç yok!
Şehirler
kat kat üstüne büyüyor, enine boyuna şiştikçe şişiyor.
Hızına
yetişmek imkansız.
* * *
Yerel
yönetimleri halkla bütünleştirmenin yollarını arayıp, bulmak gerekirken;
memleketi yönetenlerin eli uzanıyor yumruk biçiminde.
Yeşil
alanların, spor alanlarının vuruyor tepesine.
Rant
uğruna şehirler büsbütün tanınmaz hale geliyor, getiriliyor.
* * *
Olanı,
biteni anlamanın en sağlam yolu, resmetmek olanı.
Gözün
gördüğünü en mükemmel şekilde yansıtmak fotoğraf karelerine.
Ve
sonra…
Hepsini
en kocaman şekilde asmak, bulunduğu yere.
Asmalıyız
çünkü…
Güzeli
de görmüyoruz.
Çirkini
de.
* * *
Bir
de farklı bakmak var ki şehirlere, o biraz zor, sanatçı olmak gerekli.
Oysa
yaşadığımız şehirleri, farklı açılardan görmek önemli.
Dünya
bunu yapıyor.
“Uluslararası
Şehir Fotoğrafçılığı Yarışması” mesela.
Bu
yılki yarışmaya 10 binden fazla fotoğrafla katılım olmuş.
Kazananlara
baktım.
Türkiye’den
birine rastlamadım.
Kaynak: https://www.designboom.com/
Andrea Cicchetti
Yorumlar
Yorum Gönder