Semih Çelenk, istidacı ustanın izinde... #GSF

Dün, hem soruşturma evrakımı almak hem de izin doldurmak için fakültemizin tıkıştırıldığı rektörlük binasına ilk kez avdet ettim.

Taşınma tüm telaşıyla sürüyor, olmayan derslik ve atölyeler için derslik toplantısı yapılıyordu.

Bir aydır cevap verilmeyen dilekçelerimin akibetini sordum, “bir bakalım” dediler.

Arkadaşlarımı gördüm. Kimileri saklanmayı yeğlediler, kimileri dert yanmak için,  kimileri de goygoy ya da dedikodu yapmak için yanaştılar. “sen bu duruma ne diyorsun” dediler. 

"İstida önemli arkadaşlar" dedim:

“İstida çok önemli... vakitlerden eski bir vakit... Yaşar Kemal Adana adliyesinin önünde daktilosuyla istidacılık yaparken bir gün bir köylü çıkagelmiş. Bir arazi davası var, elinden alınmış arazisi. Olayı bir güzel anlatmış. Sonra yaşar kemal demiş ki, ‘sen şöyle otur dayı. ben senin dilekçeni yazayım’ Bitirmiş dilekçeyi usta.Köylü demiş ki 'hele ağam bir oku istidayı da dinliyek' Yaşar Kemal bir güzel okumuş dilekçeyi köylüye. Köylü hüngür hüngür ağlıyor. yaşar kemal ‘ne oldu yahu niye ağlıyorsun?’ deyince, köylü demiş ki "ağam, biz ölmüşüz de heç habarımız yoğmuş…"

İstidacı ustamızın izinden yürüyoruz.

İstida yazıyoruz.

Durumu tüm açıklığıyla kağıda yazıyoruz.

Malum "verba volent, scripta manent" demişler, "söz uçar yazı kalır."

Siz kapalı odalarda dedikoduya, goygoya devam...