İflasın itirafı / Feyzi Hepşenkal

 

 

O açıklama var ya, o açıklama.

İşte şu açıklama:

 

·         Ülke genelinde (meskenler hariç olmak üzere) tüm alanlarda (kamuya açık alanlar, cadde, sokak, park, bahçe, piknik alanı, sahiller, toplu ulaşım araçları, işyerleri, fabrikalar vb.) vatandaşlara istisnasız maske takma zorunluluğu getirildi.

 

Eğer aynı açıklama 8 Eylül’de değil de, 8 Nisan’da yapılsaydı, çok şey, çok farklı olurdu.

Pandemi gerçekten kontrol altına alınmış, her gün duyurulan rakamların gerçekliğinden kuşku duyulmaz olurdu!

Lafta kalan, kağıt üzerinde bırakılan açıklamaların beş paralık değeri yoktur tabii.

Orada yazılanların mutlaka uygulanması sağlanmalı, hiç kimse maske takmadan adım atmamalı, atamamalıydı.

 

* * *

 

Zor mu?

Tamam.

Kolay değil belki.

Fakat imkansız hiç değil.

Hele ki, devletsen.

Elinde her türlü yaptırım gücü varken…

 

* * *

 

Neden olmadı, peki.

İçimden geçenleri sıralamaktan çekiniyorum.

Yine de şu kadarını yazmazsam, hatırlatmazsam Allah çarpar beni.

Pandemi sürecinin ilk günlerde “maske taksan da olur, takmasan da” havasındaydı memleketi yönetenler.

Kendi payıma ve kendimi dahi bıktırırcasına “maske, maske, maske” diye tepinirken, maske yoktu ortalıkta.

50’lik paketler 200-300 liradan satılıyor, resmen bir soygun düzeni hüküm sürüyordu.

 

* * *

 

Neden sonra, maske dağıtılmaya karar verildi. “O dağıtacak, bu dağıtacak” derken, 5 maskenin doğru düzgün dağıtılması başarılamadı.

Ardından il bazında maske takmak, önce bazı caddelerde, şu veya bu mekanlarda vs zorunlu hale getirildi.

Olmadı daha genel kararlar alındı.

Fakat hiçbir zaman, hiçbir yerde o kararlar ciddiye alınmadı, gerçekçi bir denetleme yapılmadı.

Ve sonunda, ateşin sarmadığı yer kalmadı.

 

* * *

Sözün özü:

O açıklama var ya, o açıklama.

Memleketin koronalı virüse teslim edildiğinin itirafı, keyfi yönetimin iflasıdır aslında.

a3haber