Kafanı vurduğun duvara kızma❕











Yana yakıla o koltuğa oturmak için çırpınmışsın.
Ve öyle ya da böyle hedefine ulaşmışsın.
Tamam işte.
Güç sende.
Yetki sende.
Yapsana güzel şeyler.
İnsanları mutlu etsene.
Neden saparsın çıkmaz sokaklara?
Niçin vurursun başını göz göre göre duvara?
Ya...
Canın yanar tabii, pişman olsan da.
Veya pişman olmaz, söylenir, kızarsın.
Tuhafsın be kardeşim.
Sanki kabahat duvarda!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

15 Eylül 1914’de doğan bir büyük yazar, Orhan Kemal

Yeni Marmaray Müdürü’nden “Kanal İstanbul” için akla ziyan iddia / Feyzi Hepşenkal